“อ่ะ...อ๊า....อื้มมมม”
เสียงครวญครางสร้างความรัญจวนใจดังขึ้นมาจากด้านในห้องพร้อมกับเสียงครางทุ้มในลำคอของคนที่นอนอยู่ด้านใต้มองดูร่างบางที่นั่งเริงระบำอยู่ในตัวของตัวเองด้วยความสิเน่หา มือหยาบกร้านที่ผ่านการเข่นฆ่ามามากมายลูบไล้ไปตามเอวขอดและสะโพกอิ่มด้วยความหลงใหล เสียงก่นครางในลำคอหนาก็ยังคงดังประสานไปกับเสียงกรีดร้องเหมือนจะขาดใจของคนบนร่างได้อย่างลงตัว
“อ่ะ...ข้า..อื้มมม..ไม่...ไม่ไหว...อ๊า...”
เสียงหวานของคนด้านบนดังขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ขาดๆหายๆ แต่ก็ยังคงยกย้ายสะโพกขึ้นลงด้วยความเสียวซ่าน ร่างบางหลับตาพริ้มพร้อมกับลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกแกร่งนั้นอย่างกระสัน กรีดร้องออกมาพร้อมกับปลดปล่อยน้ำคาวกามออกมาจนเลอะหน้าท้องคนด้านใต้ เมื่อเห็นว่าคนด้านบนชิงเสร็จไปก่อนแล้วร่างแกร่งก็ผลิกร่างด้านบนให้ลงมานอนราบบนเตียงแทน ก่อนจะเป็นฝ่ายกระแทกกระทั้นเข้าไปสุดความเป็นชาย
“อ๊า...ท่าน...พะ...พี่...”
เสียงคนด้านใต้ยังคงร้องครวญครางออกมาอย่างถึงใจ ขาเรียวสวยก็อ้าออกเพื่อให้คนด้านบนสำรวจร่างกายตัวเองได้ถนัดมากขึ้น ร่างบางส่ายหน้าบนมาลงบนฟูกหมอนนุ่มใบโต จนผมสีน้ำตาลคาระเมลขยายไปทั่วหมอนดูเซ็กซี่
คนด้านบนก็ไม่น้อยหน้า ยังคงส่งแก่นกายเข้าไปสำรวจช่องทางสวรรค์ของคนเป็นด้านล่างอย่างเอาเป็นเอาตาย ประดุจอดอยากมาหลายปี เหงื่อไหลออกมาจากดวงหน้าคมจนมาร่วงลงตามแรงโน้มถ่วงของโลกหยดลงบนใบหน้าสวยหวานที่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่ของผู้เป็น ภรรยา
“อื้มมมม....ลู่หานของข้า...”
พูดเสียงกระเส่าพร้อมกับส่งแก่นกายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยออกมา ร่างบางใต้ร่างกรีดร้องออกมาด้วยความสุขสม จนแผ่นหลังโก่งงอด้วยความเสียวกระสัน
“อ่ะ..อื้ออออ....”
ลู่หานเริ่มส่ายหน้าไปมาช้าๆ หน้าอกบางกระเพื่อมขึ้นลงถี่รัวจากเดิม เมื่อรู้สึกถึงขนาดที่ขยับขยายใหญ่ขึ้นของคนเป็นสามีในช่องทางของตัวเองจนมันยึดติดกับผนังของช่องทางสวย ไม่แปลกสำหรับหมาป่าอย่างพวกเขาที่พอมีเซ็กส์กันเสร็จก็จะยึดติดกันแบบนี้ หรือจะเรียกให้ง่ายขึ้นกว่าเดิมก็คือการ ติดสัด
เซฮุนลูบไล้ไปทั่วใบหน้าของคนเป็นภรรยาอย่างหลงใหล ร่างบางยังคงหลับตาพริ้ม ปากบางเผยออ้าเอาอากาศหายใจเข้าปอดอย่างต่อเนื่อง ช่วงล่างที่ยึดติดกันนั้นมันทำให้ลู่หานเสียงกระสันทุกครั้ง มีอะไรกันมาก็ตั้งหลายครั้ง ยึดติดกันมาก็ตั้งหลายหน แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้ลู่หานคุ้นชินเสียที
“อ๊าส์.....”
เสียงครางทุ้มของเซฮุนดังขึ้นเมื่อตัวเองส่งทุกหยาดหยดเข้าไปในตัวของลู่หานจนหมด แก่นกายที่เคยคับพองขยายติดกับช่องทางก็กลับมาอ่อนตัวลง ลู่หานเองก็ส่งเสียงครางออกมาไม่แพ้คนเป็นสามี เมื่อสิ่งที่เชื่อมต่อกันหลุดออกไปแล้ว เซฮุนก็ก้มลงมอบจูบปริดชีวิตให้ลู่หานอีกครั้ง
“อื้มมม...ท่านพี่..พะ...พอก่อน....”
ลู่หานเอียงใบหน้าหลบผู้เป็นสามีเพื่อกอบโกยอากาศหายใจเข้าปอด อีกทั้งมือสวยก็ผลักที่อกคนเป็นสามีเบาๆ เซฮุนก้มลงไปกัดปากของลู่หานเบาๆ ก่อนจะลามไปหอมแก้มนุ่มที่ขึ้นที่แดงปลั่งอย่างล่อตาล่อใจ ก่อนจะผละออกมาจากร่างบอบบางช้าๆ แล้วลุกขึ้นไปสวมชุดคลุมที่พาดอยู่บนหัวเตียง ลู่หานก็พยุงตัวเองขึ้นนั่งช้าๆก่อนจะกอบโกยเอาผ้านวมผืนหนามาคลุมตัวแล้วนั่งมองคนเป็นสามีที่เดินเข้าห้องน้ำไปจนกระทั่งบานประตูห้องน้ำปิดลง
เมื่อไรกันน่ะที่ลู่หานคิดว่าแผ่นหลังกว้างนั้นมันช่างดูห่างไกลจากตนออกไปทุกที ตั้งแต่เมื่อไรที่เซฮุนทำเหมือนกับเขาเป็นแค่นางบำเรอทั้งที่เขาเป็นถึงนายหญิงของรองจ่าฝูงมีคาร์ลอย่างเซฮุน
ไม่สิ...นั่นอาจเป็นคำที่ใช้เรียกให้สวยหรูต่างหาก เพราะเขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าเซฮุนนั้นมีหมาป่าตัวอื่นที่คอยปรนเปรอให้อยู่ไม่ขาด เขาเป็นแค่เพียงหนึ่งในฮาเร็มของเซฮุนเท่านั้น แต่เขาโชคดีตรงที่ท่านชาร์ลผู้เป็นพี่คนล่ะแม่ของเซฮุนแต่งตั้งให้เป็นนายหญิงรองต่างหากจึงทำให้ตนมียศมีตำแหน่งจนถึงปัจจุบัน แต่มันก็ยังเป็นเพียงแค่ยศแค่ตำแหน่ง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาตนไม่เคยได้หัวใจของโอเซฮุนมาครองเลย
“ข้าจักทำเช่นไรน่ะ...ท่านพี่ถึงจะรักข้าบ้าง....ไม่ใช่ต้องการแค่ร่างกายของข้า...”
ลู่หานพูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ โดยที่สายตาก็มองออกไปข้างหน้าอย่างเลื่อนลอย มือเรียวบางก็เลื่อนขึ้นมาแตะที่ท้องตัวเองเบาๆ คิ้วสวยขมวดแน่น ก่อนจะก้มลงมองท้องตัวเองแล้วลูบไล้หน้าท้องช้าๆ พลันรอยยิ้มหวานของผลิขึ้นบนใบหน้าสวย
“แล้วถ้าเกิดว่าข้าท้องล่ะ....ท่านพี่จะรักข้าขึ้นมาบ้างไหมน่ะ”
แค่นี้ก็โดนแบนค่ะ TT ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น