วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2564

                                               เล่ห์ รัก ร้าย                                    

                                                             Special [ 1 ]



แบคฮยอนหลับตาพริ้ม คนตัวเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปตามแรงมือ เขาเงยหน้าขึ้นเพื่อให้คนที่คอยคุมจังหวะอยู่ด้านบน ชานยอลหอบหายใจแรงพร้อมกับซุกไซ้ซอกคอขาวของอีกคนอย่างร้อนเร่า


จังหวะรักของทั้งสองเริ่มขึ้นมาได้สักพักแล้ว ชานยอลยังคงควบคุมจังหวะอยู่ด้านบน โดยมีแบคฮยอนเป็นผู้ตามที่ดีอยู่ด้านล่าง รอรสรักที่อีกฝ่ายมอบให้ด้วยใจกระสัน แบคฮยอนปรือตาขึ้นมามองอีกคนที่กำลังขยับสะโพกเข้าออกก่อนจะโดยอีกจูบปากเล็กๆนั้นจนตอนนี้บวมเจ๋อไปหมด


“อ่ะ..ชะ..ช้าหหน่อย” แบคฮยอนส่งมือเล็กไปดันหน้าท้องแกร่งของอีกคนเพราะเริ่มรู้สึกว่าชานยอลจะขยับเข้าออกรุนแรงมากขึ้น อาจะเพราะอีกฝ่ายใกล้จะเสร็จสมแล้ว ส่วนเขาเสร็จไปแล้วรอบหนึ่ง และกำลังจะเสร็จอีกรอบเช่นเดียวกัน


“ชานยอล...ฮึก” แบคฮยอนดันตัวขึ้นมาโอบคอของอีกฝ่ายไว้แน่น ชานยอลยังคงไม่ลดแรงขยับ เขากอดเอวแบคฮยอนก่อนจะเปลี่ยนมานั่งแล้วให้คนตัวเล็กเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะเอง โดยมีเขาโอบเอวเล็กๆและช่วยขยับด้วยเช่นเดียวกัน


แบคฮยอนขยับสะโพกขึ้นลงพร้อมกับหอบหายใจอยู่ข้างใบหูของอีกฝ่าย ชานยอลกดจูบลงไปบนลำคอขาวก่อนจะค่อยๆใช้ลิ้นของตัวเองเช็ดเหงื่อตามสันกรามของแบคฮยอน แม้ว่าอาการในวันนี้จะหนาว แต่กิจกรรมที่ร้อนแรงของพวกเขาทำให้อุณหภูมิในร่างกายเพิ่มขึ้นจนเต็มไปด้วยเหงื่อ


“อื่อ...ไม่ไหวแล้ว..อ่ะ” แบคฮยอนสะบัดหน้าขึ้นจนเผยให้เห็นลำคอขาว คนตัวเล็กกัดปากบวมเจ๋อของตัวเองก่อนจะเร่งขยับสะโพกขึ้นลงเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน ชานยอลเองก็เช่นกัน เขาขบฝันแน่นจนเห็นเส้นเลือดตรงลำคอ แขนแกร่งกอดแบคฮยอนเอาไว้แน่นก่อนจะส่งแรงขึ้นไปปะทะกับแรงที่แบคฮยอนกดลงมา


“อ่ะ...อ่ะ..” แบคฮยอนใช้เท้าถีบไปมาบนผ้าปูที่นอนจนมันร่นลง เขารู้สึกเสียวซ่านไปหมดจนหัวสมองโล่ง ก่อนจะรับรู้ได้ถึงความอุ่นซ่านที่ถูกปล่อยเข้ามาภายในตัวของเขา และเขาก็เสร็จโดยที่ไม่ได้แตะต้องส่วนด้านหน้า


ทั้งสองข่งกันหอบหายใจด้วยความหนักหน่วง ก่อนที่ชานยอลจะซุกใบหน้าลงบนซอกคอของแบคฮยอนและพ่นลมหายใจร้อนๆที่เกิดหลังจากการเสร็จสม แบคฮยอนลูบกลุ่มผมสีเทาของอีกฝ่ายแผ่วเบา ก่อนจะกดจูบลงไปบนกลุ่มผมของแฟนเด็กอย่างแสนรัก


“อ่ะ..ชานยอล!” แบคฮยอนอุทานขึ้นเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายก็อุ้มเขาลุกขึ้นยืนทั้งที่ยังมีตัวตนของอีกคนแทรกซึมในร่างกายของเขาอยู่ แบคฮยอนเกาะอีกฝ่ายไว้แน่น ก่อนจะโดนชานยอลพาลงมายังข้างเตียง


และแบคฮยอนรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งที่อยู่ภายในกายของเขาอีกครั้ง


“อื่อ...” แบคฮยอนครางออกมาอีกครั้ง ชานยอลพาเขาเดินมายังประตูระเบียงที่ปิดม่านอยู่ ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งแหวกผ้าม่านออกจนเห็นวิวข้างนอก และหิมะที่กำลังตก


“ชานยอล...” ชานยอลวางแบคฮยอนลงก่อนจะให้อีกฝ่ายหันหน้าออกไปทางประตูระเบียง แบคฮยอนรู้สึกเขินอายเพราะตอนนี้พวกเขาเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ แม้ว่าตอนนี้จะเที่ยงคืนไปแล้ว แต่สำหรับแบคฮยอนมันก็เป็นเรื่องน่าอายอยู่ดีที่ต้องมาทำรักกันตรงหน้า


“พี่สวยมากเลยครับ” ชานยอลพูดออกมาเหมือนคนเพ้อ เขาจ้องมองไปที่แผ่นหลังขาวเนียนของแบคฮยอน ไม่รู้เลยว่าระหว่างแผ่นหลังของอีกคนกับหิมะด้านนอกอันไหนจะขาวมากกว่ากัน


ชานยอลโอบเอวเล็กๆของอีกคนและเริ่มที่จะซุกไซ้ซอกคอหอมอีกครั้ง แบคฮยอนเอียงคอให้อีกฝ่ายเชยชม มือเล็กก็บีบไปบนแขนแกร่งที่โอบเอวเขาอยู่ พร้อมกับครางเสียงแผ่วออกมา เมื่อมือหนาของชานยอลเริ่มลูบไล้ขึ้นมาบนหน้าอกของเขาแล้วบีบเค้นมันอย่างไม่เบาแรง


“อ่ะ...ชานยอล...พอก่อน” แบคฮยอนงอตัวลงเมื่อมืออีกข้างของชานยอลเลื่อนลงมากอบกุมแก่นกายของเขาและออกแรงขยับจนแบคฮยอนสะท้านไปด้วยความเซียวซ่าน เขาเงยหน้าขึ้นไปมองชานยอลก่อนจะโดนขโมยจูบไปอีกครั้ง คราวนี้แบคฮยอนโดนทั้งบนทั้งล่างรวมไปถึงริมฝีปากด้วย


ใช้เวลาไม่นานเขาก็เสร็จสมออกมาเป็นครั้งที่สาม ปากบวมของเขาหอบหายใจออกมาอย่างแรงก่อนจะใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างยันไปบนประตูระเบียงที่เป็นกระจกทั้งหมด ยังดีที่มีแขนแกร่งของชานยอลโอบเอวเขาเอาไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคงล้มลงไปนั่งบนพื้นแล้ว


“อื่อ....พี่ไม่ไหวแล้ว” แบคฮยอนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นสะท้านและแฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าจากรสรักที่ชานยอลมอบให้ แต่อีกคนก็ฟังเสียที่ไหน ชานยอลโน้มตัวไปกอดแบคฮยอนเอาไว้แล้วค่อยๆดันเจ้าวายร้ายเข้าไปยังรังรักที่เคยเข้าไปเยี่ยมชมมาหลายครั้ง


“อ่ะ...อ่ะ...อื่อ...ชานยอล ชานยอล...” เมื่อเข้ามาได้แล้วชานยอลก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาเปล่า เขาขยับเข้าออกอย่างแรงจนแบคฮยอนหัวสั่นคลอนไปตามแรงส่งจากด้านหลัง คนตัวเล็กทำได้เพียงแค่ครางชื่อของอีกฝ่ายออกมา มือเล็กเริ่มรู้สึกล้า แบคฮยอนเลยใช้มือมาจับแขนชานยอลที่โอบเอวเขาอยู่แทนการยันผนังไว้เช่นเดิม


“พี่แบค...พี่แบค..แบคฮยอนของผม...” ชานยอลโอบเอวอีกคนไว้แน่นก่อนจะซุกไซ้และกระซิบคำหวานใส่อีกฝ่าย แบคฮยอนถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียวซ่าน เขาจิกเล็บลงไปบนแขนแกร่งของชานยอล พยายามรับแรงกระแทกที่ยังคงส่งมาอย่างต่อเนื่อง


คนตัวเล็กพิงศีรษะไปทางด้านหลัง ก่อนจะปล่อยเสียงครางออกมาจนในคอแหบแห้งไปหมด ชานยอลจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมาให้อย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนไปกัดปากอีกฝ่ายจนได้เลือดและปลอบประโลมด้วยการโลมเลียเลือดจนได้กลิ่นฝาดไปทั่วปาก


แบคฮยอนแถบจะหมดแรงล้มลงไป ตอนนี้เขารู้สึกว่าช่วงล่างเริ่มจะชาไปเสียแล้ว ชานยอลไม่แผ่วลงเลยจนเขาแทบจะขาดใจ เขาได้ยินเสียงคำรามในลำคอของอีกฝ่ายพร้อมกับแรงกระแทกที่แรงขึ้นจนได้ยินเสียงหยาบโลนไปทั่วห้อง


“อ่า...อ่ะ...” แบคฮยอนปลดปล่อยออกมาพร้อมกับชานยอลอีกครั้ง เขาเสร็จสมไปแล้วสี่ครั้ง ส่วนชานยอลสองครั้ง แต่อีกฝ่ายเสร็จรุนแรงกว่าทุกครั้งจนเขาแทบยืนไม่ไหว ชานยอลยังคงขยับเข้าออกช้าเพื่อปลดปล่อยใส่ร่างกายเล็กทุกหยาดหยด ก่อนจะจับใบหน้าของคนอายุเยอะกว่ามาจูบอย่างแผ่วเบา


“ขอโทษด้วยนะครับ” ชานยอลพูดพร้อมกับใช้นิ้วมือลูบไปที่ริมฝีปากที่โดนกัดจนแตกของแบคฮยอนเบาๆ แบคฮยอนทำได้แค่หลับตาและหอบหายใจออกมาหนักๆ อายุของเขาก็ใช้ว่าจะน้อยแล้ว เขาหลักสามสิบแล้วด้วยซ้ำแต่อีกฝ่ายไม่เห็นใจสังขารของเขาเลยแม้แต่น้อย


ชานยอลยิ้มขำให้กับท่าทางของแบคฮยอนก่อนจะโอบอุ้มอีกฝ่ายด้วยท่าเจ้าสาวและพายังเตียงนอนที่ตอนนี้ยับยู่ยี่จากการกระทำของพวกเขาที่ผ่านมาไม่นาน แบคฮยอนกำลังจะพลิกตัวแล้วนอนหลับด้วยความเพลีย แต่ก็โดนชานยอลจับแขนทั้งสองข้างแล้วขึงไว้กับเตียง


“ชานยอล..” แบคฮยอนลืมตาขึ้นมามองอีกคนด้วยแววตาอ้อนวอน เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ แต่ดูเหมือนคุณแด๊ดของสองแสบจะไม่ฟังกัน ชานยอลก้มลงมาจูบปากเขาแรงๆหนึ่งทีก่อนจะขยิบตาให้ด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์


“ยังไม่หายงอนนะครับคุณแม่” แบคฮยอนอดไม่ได้ที่จะฟาดลงไปบนอกแกร่งนั่นอย่างแรง มีที่ไหนเขาเหนื่อยจนจะหลับอีกฝ่ายก็ยังไม่เห็นใจเขา


และใช่....หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นก็ทำให้พวกเขาได้เจ้าแสบที่สามปาร์คฮีบยอนมา


แบคฮยอนสัญญาเลยว่า ต่อจากนี้จะไม่ทำให้คุณแด๊ดของเจ้าสองแสบงอนอีกเป็นอันขาด!






................................................

ยังมีต่อในเด็กดีนะคะ ^^





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น